Choroby powodowane niedoborem lub nadmiarem wody

Słownik niezrozumiałych pojęć tutaj

Wprowadzenie

Wilgotność w glebie jest najczęstszą przyczyną uszkodzenia roślin. Nienormalna zawartość dostępnej wody dla roślin powoduje spadek wzrostu i ukazywanie się chorych lub zamarłych roślin.

Rośliny cierpiące na niedobór wody są zwykle pozbawione turgoru, są jasno zabarwione do żółtych, mają niewiele małych liści, słabo plonują, więdną i zamierają. Bardziej na niedobory wody są wrażliwe rośliny jednoroczne niż wieloletnie. Rośliny uszkodzone brakiem wody są również bardziej podatne na pewne patogeny i owady.

Wpływ niskiej wilgotności względnej

Oddziaływanie niskiej wilgotności względnej jest najczęściej spotykane w uprawach domowych, zwłaszcza w okresie zimowym. W mieszkaniach w okresie zimowym wilgotność często spada do 15-25%, odpowiadając wilgotności pustyni. Powodem jest szczególnie suche powietrze ponad lub w pobliżu źródła ciepła. Rośliny doniczkowe utrzymywane w takich warunkach nie tylko zużywają wodę szybciej, wolniej rosną i szybciej zaczynają więdnąć, ale ich liście stają się plamiste lub pomarszczone i wcześniej opadają. Kwiaty gwałtownie usychają i opadają. Na ogół rośliny domowe wymagają wysokiej wilgotności.

Wpływ wysokiej wilgotności gleby

Nadmiar wody występuje znacznie rzadziej niż susza. Przejawia się on najczęściej na glebach słabo przepuszczalnych lub występuje w uprawach doniczkowych nadmiernie nawanianych. Rośliny w glebach nieprzepuszczalnych nie posiadają wigoru, często więdną i mają liście jasnozielone lub żółtozielone.

Skutkiem nadmiaru wody na glebach zalanych lub powstałego w związku z słabą przepuszczalnością gleby jest zamieranie korzeni, prawdopodobnie z powodu braku wystarczającej ilości tlenu. Mokre, beztlenowe warunki sprzyjają rozwojowi organizmów beztlenowych, które w cyklu życiowym tworzą azotyny, które są toksyczne dla roślin. Ponadto, komórki korzenia uszkodzone wskutek braku tlenu tracą swoją wybiórczą przepuszczalność i pozwalają roślinie absorbować metale toksyczne i inne substancje trujące. Zamarłe korzenie są również łatwo zasiedlane przez fakultatywne pasożyty.

Wpływ nadmiaru wody jest najczęściej widoczny w uprawach doniczkowych. Nadmiernie nawadniane rośliny zwykle zrzucają liście lub liście żółkną. Czasami liście i pędy pokrywają się brunatnymi lub czarnymi mokrymi plamami lub ich korzenie i podstawa pędu czernieją i gniją wskutek wtórnego porażenia przez mikroorganizmy patogeniczne uaktywnione w następstwie zwiększenia wilgotności gleby.

Aby uniknąć występowania chorób wywoływanych nadmiernym uwilgoceniem gleby należy:

1. Rośliny nawadniać, gdy górna część gleby jest sucha.
2. Unikać nawadniania roślin, gdy gleba jest wilgotna, szczególnie zimą.
3. Umożliwić odprowadzenie nadmiaru wody przez utworzenie w podstawie doniczki otworu odwadniającego.

Nierównomierne uwilgotnienie gleby jest przyczyną choroby zwanej dzieciuchowatość i paciorkowatość bulw ziemniaka.

Cel ćwiczenia

1. Poznanie przyczyn i objawów chorobowych spowodowanych niedoborem lub nadmiarem wody.

Materiał

Rośliny z objawami niedoboru lub nadmiaru wody.

Ćwiczenie

Pytania